‘Artsen voor den kleinen man’
Algemeen Ziekenfonds Amsterdam (A.Z.A.) is via Z.A.O. en Agis een belangrijke grondlegger van het huidige Achmea. A.Z.A. is opgericht in 1846 in een tijd dat er voor de gewone werkende mensen geen goede zorg was. Het introduceerde beginselen als vrije artsenkeuze (bedoeld werd hier keuze uit de artsen van het A.Z.A. zelf!) en inkomensgrenzen (die ook tot doel hadden meer geld te kunnen vragen aan mensen die dat konden betalen). Het A.Z.A. was het grootste voorbeeld voor de latere ziekenfondsen.
Zicht voor iedereen
Een ziekenhuis zonder wachttijden. Binnenstappen zonder afspraak en dezelfde dag je diagnose rond hebben. Onverhoeds de vraag krijgen: ‘Wanneer schikt de operatie? Morgen?’ Dit lijkt een utopie. Toch is er een ziekenhuis waar dit werkelijkheid is. Het Aravind Eye Hospital in India. Als je denkt dat dit slechts voor de rijken is, heb je het mis.
Een callcenter dat ziekenhuizen blije klanten geeft
Het onthaal was fenomenaal. We kwamen het gebouw binnen, werden in de ontvangsthal opgehaald door COO Lance Shipp op zijn Segway, liepen door het callcenter dat een slordige vijfhonderd werkplekken telde en toen we vervolgens de hoek om sloegen om naar de presentatiezaal te lopen gebeurde het. Er barstte een luid gejoel los, afkomstig van zo’n dertig mensen die een erehaag hadden gevormd. Ze schreeuwden, klapten in hun handen en deelden high fives uit.
Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien
Zittend in de zinderende hitte in een kring met vrouwen in kleurrijke gewaden lijkt de Nederlandse werkelijkheid heel ver weg. Ook de bezoeker krijgt met verf een stip op het voorhoofd – het oog van Shiva. Ondertussen voert een priester onbegrijpelijke rituelen uit. Niets doet aan Nederland denken. Toch is deze zelfhulpgroep van vijftien mensen erin geslaagd hun zorgkosten betaalbaar te maken voor de allerarmsten, en te laten zien dat armen kunnen sparen. Ze realiseren een droom met de lokale ontwikkelingsorganisatie DHAN.
Het gaat om de knikkers én het spel
Lindi is een werkende moeder in Zuid-Afrika. Ze is net veertig en in de fase van haar leven dat ze bewust met haar gezondheid bezig is. Ze is al een paar jaar verzekerd bij Discovery Health en besluit om te beginnen met Vitality, het gezondheidsprogramma van Discovery. Bij het aanmelden doet Lindi meteen een online vitaliteitscheck. Haar Vitality-leeftijd, die aangeeft hoe snel haar lichaam aan het verouderen is, blijkt zevenenveertig jaar. Zeven jaar ouder dan haar echte leeftijd! Nu is ze extra gemotiveerd om te werken aan haar gezondheid.
Pluk de dag is een dag waarin mensen geraakt door kanker ontdekken, ervaren, ontmoeten en genieten. Een dag met diverse groepsworkshops, individuele sessies, informatieve lezingen en inspirerende thema cafe's op body-mind-soul niveau. Dit alles om mensen te inspireren en tools te geven om om te gaan met het project van hun leven, het hebben van kanker, ondersteund door betrokken professionals, een positieve en veilige omgeving en gezonde voeding.
Een gezondere wereld creëren, persoon voor persoon
De tachtigste verjaardag van Jim Johnson is alweer even geleden. Hij heeft na een hartoperatie elf dagen in het ziekenhuis gelegen. Zijn cardioloog vertelde hem dat hij moest gaan bewegen als hij nog een tijdje wilde blijven leven. Dat is hij gaan doen en wel bij het Silversneakers-programma van Healthways. Dit vond hij via zijn zorgverzekeraar. Het is een programma dat speciaal gericht is op senioren met meerdere chronische aandoeningen. Op basis van je persoonlijke gegevens worden een beweegprogramma en voedingsprogramma opgesteld.
Massa-innovatie voor mensen zónder handicap
Sudha Chandran (1964) had als klein meisje al een opvallend talent voor dansen. Van haar vader mocht ze niet te vaak sporten of buitenspelen Hij was bang voor blessures die haar verdere carrière of dansopleiding in gevaar konden brengen. Haar toekomst zag er rooskleurig uit, maar in 1981 sloeg het noodlot toe. Door een busongeluk raakte Sudha gewond. Verkeerde behandeling van de
verwondingen aan haar been hadden gangreen (koudvuur) tot gevolg. Om haar leven te redden moesten de artsen haar rechterbeen amputeren.
Samen gezondheid verhogen en kosten verlagen
Na een regulier preventief mammogram krijgt Lonny Catalan het slechte nieuws dat er kankercellen zijn gevonden in één van haar borsten. Terwijl Artsen en medewerkers van Kaiser Permanente zorgen ervoor dat zij gezamenlijk dit slechte nieuws omzetten in een succesvol behandelverhaal. Lonny prijst haar artsen niet alleen omdat zij de tijd nemen het behandelproces gedetailleerd uit te leggen, maar ook omdat ze echt het gevoel krijgt dat ze samen met de artsen deze strijd aangaat. Naast de medische zorg krijgt Lonny tips waardoor ze weet wat ze zelf fysiek en mentaal kan doen.
Een pleister op de wonde
Twee maanden wachten voor een bezoek aan de huisarts – tenzij je in een levensbedreigende situatie verkeert – is eerder regel dan uitzondering in Finland.Wat doe je dan met je lastige blaasontsteking, als werkende moeder met de hele dag door belangrijke meetings op je werk, wanneer je de kinderen ‘s avonds ook nog van de crèche moet halen? Dan ga je even naar Laastari. Daar kun je meteen terecht, zonder afspraak, tot 20.00 uur ’s avonds. Heel eenvoudig, je loopt een vestiging binnen bij een apotheek en wordt direct geholpen door een verpleegkundige.
Slim schaalbaar
M-PESA is opgericht als initiatief van Safaricom voor microfinanciering in Kenia. Het is de meest succesvolle innovatie in de afgelopen jaren gebleken in de wereld van de financiële dienstverlening in ontwikkelingslanden. Ondanks (of misschien wel dankzij) de moeilijke tijden hebben een sterke ondernemingsgeest en creativiteit er samen voor gezorgd dat grote problemen en uitdagingen werden overwonnen. Zou u zich een wereld kunnen voorstellen zonder banken in de nabije omgeving? In Kenia is de dichtstbijzijnde bank vaak tien kilometer verderop.
De hoogste kwaliteit zorg om jou heen georganiseerd
Stel, er wordt een heel vervelende, ernstige ziekte bij je geconstateerd. Je moet worden opgenomen. Dan schieten er natuurlijk vragen door je hoofd als: ‘Wat staat me allemaal te wachten de komende tijd? Is het een groot ziekenhuis en word ik dus patiënt nummer zoveel? Zie ik die specialist nog wel als ik eenmaal opgenomen ben, of stuurt hij dan altijd zijn coassistent?
Cardiologie aan de lopende band
Cardiologische zorg verwacht je niet in combinatie met een massa aanpak. De eerste keer dat ik hier van hoorde was ik verrast. Het idee om gebruik te maken van schaalvoordelen bij het aanbieden van extreem complexe operaties, was nieuw voor me. Maar het Narayana Hrudayalaya Cardiac Hospital (NHCH) bewijst de voordelen van dit idee. Ik moest meteen aan mijn eigen neef denken, die werd geboren met een gat in het tussenschot van zijn hart. Op zestienjarige leeftijd had hij al meerdere hartoperaties ondergaan. Zijn leven werd gekenmerkt door de gang naar de beste hartchirurgen van Nederland.
Samen werken aan patiëntgerichte parkinsonzorg
Teus van der Kolk (53) geneerde zich. Wanneer zijn twee kinderen vroegen of hij kwam buitenspelen, wilde hij eigenlijk niet. Hij had al zeven jaar parkinson en hij leefde daar ook naar. Zijn spieren waren stram en pijnlijk, hij was vaak zo moe dat hij ook overdag in bed lag. Hij had zo’n typisch parkinsonloopje: kleine stapjes, met zijn armen onnatuurlijk bewegingloos langs zijn lichaam. Hij probeerde wel stukjes te wandelen, maar sleepte dan met zijn been.
De meest onderbenutte bron in de gezondheidszorg inzetten
E-patient Dave, zoals hij zichzelf noemt, heeft een verhaal dat precies beschrijft waarom Patients-LikeMe is opgezet. Dave werd gediagnosticeerd met stadium-IV nierkanker, waarna hij las dat de gemiddelde tijd van overleven na het moment van diagnose maar 24 weken was. Al snel daarna ging hij deelnemen aan een sociaal netwerk voor kankerpatiënten waar hij bekend werd met de behandeling met Interleukin-2, een medicijn waar de meeste nierkankerpatiënten nog nooit van hebben gehoord. Deze behandeling heeft uiteindelijk zelfs zijn leven gered.
Dental Happiness
Als ik je vertel dat er een tandarts is die 75% van zijn klanten wegstuurde, de deur van zijn praktijk gesloten hield, zijn nummer uit het telefoonboek en zijn naambord van de gevel haalde, alle vormen van marketing stopzette en alleen nog maar nieuwe klanten toeliet als introducé van bestaande klanten, denkt u wellicht dat hij bijna met pensioen ging. Of dat hij helemaal gek was geworden ... Niets is minder waar.
Samen de strijd tegen kanker aangaan
Een ziekenhuis waar je warm ontvangen wordt. Een plek waar je nooit gedacht en gehoopt had te komen, omdat het een plek is waar je een zware tijd tegemoet gaat. Tegelijkertijd een plek waar je je thuis voelt, waar je niet alleen patiënt bent, maar ook gewoon een mens.
Verzekerd van een beschutte en verzorgde oude dag voor de rest van je leven
Christoffel van Brants overlijdt op 5 november 1732 thuis op de Keizersgracht 317 in Amsterdam. Een belangrijk deel van zijn leven staat Christoffel in nauw contact met Tsaar Peter de Grote. Als de tsaar Nederland bezoekt om van Rusland een vergelijkbaar modern land te maken, logeert hij in Christoffels huis aan de Keizersgracht en in diens buitenverblijf aan de Amstel. Christoffel helpt hem door vakmensen te werven en uit te zenden naar Rusland.
Innoveren in nierdialyse door echt te luisteren
Toen Patrick 30 jaar was ging hij drie keer per week naar het ziekenhuis voor nierdialyse, met een gemiddelde behandelingstijd van vier tot vijf uur. Ervan uitgaande dat er geen wachtrijen, uitgelopen spreekuren of spoedgevallen waren, betekende dit minimaal twintig uur per week in het ziekenhuis. Bovendien was hij in afwachting van een transplantatienier en verkeerde hij wat dat aanging in onzekerheid over de toekomst. Patrick was afhankelijk. Zijn dagen werden bepaald door zijn aandoening. Een werkend en sociaal leven onderhouden vormde op deze manier voor hem een grote uitdaging.
Ervaring is onvervangbaar?
Het is 2008. Ik (Karlijn) breng een bezoek aan het Shouldice Hospital in Toronto, als onderdeel van een onderzoek naar zogenaamde focused factories378, voor Maastricht University waar ik vanaf 2004 aan studeer. Ik weet dat ze al decennialang op dezelfde wijze herniaoperaties uitvoeren, én ik weet dat ze een wereldwijd begrip zijn. Eenmaal binnen bevind ik me in een hotellobby. Ik zie mensen biljart spelen en rustig wandelen door de prachtige tuin. Ik zie geen zieke mensen, ik ruik geen ziekenhuisgeur en ik hoor niets van de gebruikelijke ziekenhuisgeluiden.
Lebensräume für Jung und Alt
Het is een uur of tien op een donderdagmorgen, we rijden het terrein op van de Stiftung Liebenau. De bedrijvigheid valt meteen op, moeders lopen langs met buggy’s, oude mannen lopen met een wandelstok over straat en een jonge vrouw in joggingbroek duwt een oudere vrouw rond in een rolstoel. Bij binnenkomst in de receptie valt direct het informele karakter op, er hangen leuke kinderschilderijen aan de muur. De bijzonder ontspannen ogende receptioniste wijst ons de weg en even later komen we aan bij Wohnanlage Meckenbeuren.
Iedere dag bij iedere patiënt een stukje beter
Sinds hun komst naar Nederland proberen Stanley en zijn gezin zich zo veel mogelijk aan te passen aan de Nederlandse gewoonten. Fietsend naar zijn werk gaan is een van die typisch Nederlandse dingen die Stanley dan ook graag iedere dag doet. Maandagochtend half negen, Stanley pakt zijn fiets, half genietend van de zomerzon, maar zich ook half voortjagend om op tijd op zijn werk te zijn. Voor negen uur staat er al heel wat op de planning: zijn dochter afleveren bij de dagopvang, verse koffie halen, de Financial Times ophalen bij de receptie, en dan het eerste telefoontje.
Meten en waarde toevoegen aan diseasemanagement tegen beheersbare kosten
‘In 2006 werd bij mij de ziekte van Crohn vastgesteld.
